σμαραγδοχαίτας

ὁ, Α

(για τον Πόντο) αυτός που έχει σμαράγδινη χαίτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σμάραγδος + -χαίτας (< χαίτη), πρβλ. κυανο-χαίτης].